Muziek speelt al sinds de basisschool een grote rol in mijn leven. Ik wilde op jonge leeftijd heel graag drummen, maar moest beginnen op piano (iets waar ik mijn ouders nu heel dankbaar voor ben). De piano van mijn zus stond immers al in huis en het geluid van een drumstel is misschien niet altijd gewenst. Maar met hulp van mijn oma en mijn eigen spaarcentjes kon ik al snel een drumstel kopen. Afijn, ik ging drummen, kwam in bands terecht, trad veel op en won zelfs prijzen als beste drummer. Daarnaast ging ik ook gitaar en basgitaar spelen. Op een gegeven moment ging ik ook muziek produceren en produceerde ik veel covers op Youtube met verschillende vocalisten. Met verschillende bands trad ik ondertussen vrijwel elk weekend op en organiseerde ik een aantal concerten met nationale en internationale Youtube artiesten. Verschillende scouts van bekende TV-talentenjachten, managers en ander volk wisten mij ook te vinden en beloofden mij allemaal mooie dingen. Dingen die uiteraard nooit waarheid werden. En toen…
Toen stopte ik heel abrupt even helemaal met muziek. Geen bands meer en geen producties meer. Of ja, ik produceerde (en produceer) nog steeds covers met Emma Heesters. Mede doordat zij altijd even dankbaar is gebleven, al 9 jaar lang. Maar voor de rest kwam er weinig muziek meer uit mij. Alsof er een bepaalde energie volledig uit mij was gezogen. Voornamelijk door loze beloftes van de mensen die belangrijk leken. Ik vergeleek mijn eigen vooruitgang ook met die van anderen. Waarom kwamen zij wel verder en ik niet? Dat haalde het plezier weg en kostte ook erg veel energie. Terwijl muziek echt mijn ding was. Na een aantal jaar begon ik langzaamaan toch weer covers te produceren, maar dat was eigenlijk voornamelijk omdat ik als ZZP-er werk nodig had. Maar toen gebeurde er ineens iets…
In oktober 2023 heb ik per toeval ineens een niche in de muziek gevonden waar ik weer helemaal blij van word en veel energie van krijg. Van een paar honderd luisteraars per maand op Spotify ging ik naar 2700 maandelijkse luisteraars. In december werd het 3000, januari gaf rond de 3800 maandelijkse luisteraars aan en februari bracht 4800 maandelijkse luisteraars met zich mee. Inmiddels zit ik midden maart over de 6000 en probeer ik deze groei vol te houden.
Vroeger zou ik tegen mezelf zeggen; 6000 maandelijkse luisteraars op Spotify is leuk, maar het is niks vergeleken met andere artiesten. En dat vergelijken is funest, maar een veel voorkomend probleem. Zeker in de huidige social media maatschappij. En nu kan ik eindelijk zeggen dat ik toch wel een beetje trots ben op hoe dit loopt. Er is een groeiende groep (vooral in Frankrijk blijkbaar) die naar mijn muziek luistert en terug blijft komen. Met trots kan ik ook zeggen dat ik het op eigen kracht doe en geen dure pluggers of managers inhuur.
Maar het allerbelangrijkste; mijn energie en plezier voor muziek zijn weer terug. En in al mijn werkgebieden (muziek, foto en video) ben ik gestopt met mezelf vergelijken met het succes van anderen. Ik ben benieuwd wat de toekomst gaat brengen, maar ik geniet voornamelijk ook weer van het heden.